Ας μοιραστούμε πράγματα...

Από τη Διαίσθηση στην Ενσυναίσθηση: Ο Ρόλος των Soft Skills στη Διοίκηση με Τεχνολογικά Εργαλεία

Στην εποχή των dashboards, των real-time KPIs και των predictive models, η έννοια της διοικητικής απόφασης μοιάζει να έχει απογυμνωθεί από το ανθρώπινο στοιχείο. Οι managers, οπλισμένοι με ισχυρά τεχνολογικά εργαλεία, διαχειρίζονται πλέον μεγάλες ομάδες, σύνθετα έργα και περίπλοκα οικοσυστήματα βασιζόμενοι κυρίως σε δεδομένα. Ωστόσο, όσο πιο εκλεπτυσμένα γίνονται τα πληροφοριακά συστήματα, τόσο εντονότερη αναδεικνύεται η ανάγκη για soft skills, με κυρίαρχη την ενσυναίσθηση.

Η μετάβαση από τη διαίσθηση – δηλαδή το διοικητικό «ένστικτο» – στην ενσυναίσθηση – την ικανότητα κατανόησης και σύνδεσης με τους άλλους – δεν είναι απλώς σημειολογική. Είναι ουσιαστική. Η διαίσθηση προϋποθέτει εμπειρία· η ενσυναίσθηση απαιτεί συνειδητότητα και ακρόαση. Και ενώ το «gut feeling» μπορεί να είναι χρήσιμο εργαλείο σε ταχείες αποφάσεις, είναι η ενσυναίσθηση που καλλιεργεί σχέσεις εμπιστοσύνης σε data-driven περιβάλλοντα.

Παράδειγμα: Ένας project manager σε agile περιβάλλον, αξιοποιώντας το Jira velocity chart, παρατηρεί απότομη πτώση παραγωγικότητας σε μια ομάδα. Η τεχνολογική ανάγνωση υποδεικνύει πρόβλημα φόρτου. Η ενσυναίσθηση ωστόσο θα τον οδηγήσει να προσεγγίσει την ομάδα όχι μόνο με backlog grooming, αλλά με ατομικές συζητήσεις, αποτυπώνοντας έτσι σημεία burnout ή υποκείμενων δυσλειτουργιών.

Η τεχνολογία δεν αποκλείει το ανθρώπινο στοιχείο — το αναδεικνύει. Πλατφόρμες όπως το Microsoft Viva, το Workday ή το 15Five ενσωματώνουν πλέον δείκτες ευημερίας και ψυχολογικής ασφάλειας. Δεν αρκεί όμως να μετρηθούν. Πρέπει να ερμηνευτούν με ενσυναίσθηση. Ένα αυτοματοποιημένο pulse survey μπορεί να εντοπίσει σημάδια μείωσης του ηθικού στην ομάδα. Μόνο όμως ένας leader με soft skills μπορεί να αξιοποιήσει τη γνώση αυτή χωρίς να δημιουργήσει φόβο ή αντιδραστικότητα.

Η νέα μορφή ηγεσίας δεν πρέπει να είναι ούτε αμιγώς τεχνοκρατική ούτε χαλαρά χαρισματική. Οφείλει να είναι υβριδική. Ο leader πρέπει να κινείται με ευκολία μεταξύ των γραφημάτων του Tableau και των συναισθηματικών αποχρώσεων μιας one-on-one συνάντησης. Είναι αυτός που κατανοεί ότι τα δεδομένα δεν έχουν φωνή – και ότι ο ρόλος του είναι να τα μεταφράσει σε δράσεις με ανθρώπινο αντίκτυπο.

Στις σύνθετες οργανωτικές δομές, ο manager μετατρέπεται σταδιακά από εκτελεστή εντολών σε διαμεσολαβητή νοημάτων και αξιών. Εκεί όπου τα τεχνολογικά εργαλεία επιτρέπουν την ακριβή χαρτογράφηση της απόδοσης, τα soft skills προσφέρουν την απαραίτητη πλαισίωση για να μη μετατραπεί η αξιολόγηση σε στείρα παρατήρηση.

Ο δρόμος προς ένα διοικητικό μοντέλο που δεν είναι μόνο «smart», αλλά και wise, δεν περνά από περισσότερα δεδομένα. Περνά από περισσότερη ενσυναίσθηση.

---

Βιβλιογραφία

• Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence. Bantam Books.
• Boyatzis, R., & McKee, A. (2005). Resonant Leadership. Harvard Business Press.
• Davenport, T. H., & Ronanki, R. (2018). "Artificial Intelligence for the Real World", Harvard Business Review.
• Chamorro-Premuzic, T., & Yearsley, A. (2017). "Soft Skills Are Hard", Harvard Business Review.
• West, D. M., & Allen, J. R. (2018). How Artificial Intelligence Is Transforming the World. Brookings Institution.