Όπως
και παραπάνω έχει αναφερθεί, η ικανότητα της κλιμάκωσης των πόρων είτε προς τα
πάνω (αύξηση πόρων) για την κάλυψη αυξημένης ζήτησης, είτε προς τα κάτω (μείωση
πόρων) όταν οι συνθήκες δεν απαιτούν αυξημένη ανάλωση τους είναι ένα από τα πιο
επιθυμητά χαρακτηριστικά του Cloud Computing.
Ωστόσο, όπως είναι προφανές αν για οποιοδήποτε λόγο η διαδικασία αύξησης των
πόρων αποτύχει ή δεν γίνει σε αποδεκτό χρόνο τότε θα οδηγήσει σε αποτυχία των
υπηρεσιών. Από την άλλη πάλι, η αύξηση των διατιθέμενων πόρων θα πρέπει να έχει
ένα άνω όριο. Το όριο αυτό σταματά την συνεχή αύξηση της δέσμευσης πόρων προκειμένου
αφενός να προστατευθεί το Cloud από ενδεχόμενη άρνηση εξυπηρέτησης εξαιτίας δυσλειτουργίας
εφαρμογών του πελάτη, αφετέρου να αποφευχθεί άσκοπη χρέωση του πελάτη απόρροια
της άσκοπης δέσμευσης και χρήσης πόρων (Armbrust M, Fox A και άλλοι; 2009).
Σε
κάθε περίπτωση οι συμφωνίες που καθορίζουν την ποιότητα της υπηρεσίας θα πρέπει
να προβλέπουν με ακρίβεια τον χρόνο απόκρισης του Cloud στις
διακυμάνσεις του φόρτου εργασίας καθώς και το ανώτατο όριο δέσμευσης πόρων.
Βιβλιογραφία
- Armbrust M., Fox A., Griffith R., Joseph A., Katz R., Konwinski A., Lee G., Patterson D., Rabkin A., Stoica I., Zaharia M.; (2009); "Above the Clouds: A Berkeley view of Cloud Computimng"; Electrical Engineering and Computer Sciences University of Calofornia at Berkeley
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου