Στον σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο, η στρατηγική δεν κρίνεται μόνο από το τι θα προσφέρει μια επιχείρηση στην αγορά, αλλά και από το πότε θα το κάνει. Το time to market έχει εξελιχθεί σε κρίσιμο στρατηγικό παράγοντα, καθώς η ταχύτητα εισόδου ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας στην αγορά μπορεί να καθορίσει αν θα γίνει πρωτοπόρος, ακόλουθος ή απλώς μια χαμένη ευκαιρία. Η ιστορία της βιομηχανίας τεχνολογίας είναι γεμάτη παραδείγματα όπου η σωστή στρατηγική συνδυάστηκε με την έγκαιρη παρουσία στην αγορά και δημιούργησε τεράστια ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Η Amazon, για παράδειγμα, κατάφερε να κυριαρχήσει όχι μόνο επειδή είχε το όραμα του ηλεκτρονικού εμπορίου, αλλά επειδή μπόρεσε να κινηθεί γρηγορότερα από τους παραδοσιακούς λιανέμπορους, προσφέροντας κλίμακα, ευκολία και υποδομές πριν εκείνοι αντιληφθούν το μέγεθος της αλλαγής.
Ωστόσο, το time to market δεν αφορά μόνο την ταχύτητα. Είναι στρατηγική ισορροπία μεταξύ του να εισέλθεις στην αγορά αρκετά νωρίς ώστε να κερδίσεις πλεονέκτημα, αλλά όχι τόσο βιαστικά ώστε να παρουσιάσεις ένα προϊόν ανώριμο που θα πλήξει την αξιοπιστία σου. Η Apple, αν και συχνά δεν είναι πρώτη στην κυκλοφορία νέων τεχνολογιών, έχει κατακτήσει την αγορά επειδή συνδυάζει το timing με την ποιότητα και το design. Δεν ήταν η πρώτη που έφερε smartphone ή ψηφιακό μουσικό player, αλλά κατάφερε να τοποθετήσει το προϊόν την κατάλληλη στιγμή, με τέτοιο τρόπο που άλλαξε ολόκληρες αγορές.
Στο ίδιο πλαίσιο, οι νεοφυείς επιχειρήσεις (startups) γνωρίζουν ότι η στρατηγική τους αξία δεν έγκειται μόνο στην καινοτομία της ιδέας, αλλά και στην ικανότητα να τη μετατρέψουν σε προϊόν γρήγορα, πριν χαθεί το momentum. Η έννοια του minimum viable product (MVP) προέκυψε ακριβώς από αυτήν την ανάγκη: να φτάσει κάτι λειτουργικό και ελκυστικό στην αγορά άμεσα, ώστε να δοκιμαστεί στην πράξη και να βελτιωθεί δυναμικά. Αντίθετα, μεγάλες εταιρείες που εγκλωβίζονται σε χρονοβόρα στάδια ανάπτυξης κινδυνεύουν να δουν πιο ευέλικτους ανταγωνιστές να καταλαμβάνουν το χώρο.
Το time to market συνδέεται και με τον κύκλο ζωής της τεχνολογίας. Σε κλάδους όπως η βιοτεχνολογία ή τα ανανεώσιμα, το να βρεθείς μπροστά έστω και μερικά χρόνια μπορεί να σημαίνει ότι αποκτάς κρίσιμες πατέντες, εδραιώνεις brand loyalty και δημιουργείς πρότυπα που θα ακολουθήσει η αγορά. Αντίθετα, σε ώριμους κλάδους όπου οι τεχνολογίες είναι πιο σταθερές, η στρατηγική έμφαση μπορεί να δίνεται στην ποιότητα ή την εμπειρία, και όχι στην ταχύτητα εισόδου.
Η πρόκληση για τις επιχειρήσεις είναι ότι το time to market απαιτεί δομές που να επιτρέπουν ευελιξία. Η υιοθέτηση agile μεθοδολογιών, η χρήση cloud υποδομών και η επένδυση σε εργαλεία συνεργασίας είναι στρατηγικές επιλογές που μειώνουν τον χρόνο από την ιδέα στο προϊόν. Η Microsoft, για παράδειγμα, μετασχηματίστηκε από μια εταιρεία που κυκλοφορούσε αναβαθμίσεις λογισμικού ανά τριετία σε έναν οργανισμό που ανανεώνει συνεχώς τα προϊόντα του μέσω του cloud, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο διάθεσης νέων λειτουργιών.
Εν τέλει, η στρατηγική και το time to market δεν είναι δύο ξεχωριστές έννοιες αλλά δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η στρατηγική δείχνει την κατεύθυνση, ενώ το time to market καθορίζει αν η ευκαιρία θα κατακτηθεί ή θα χαθεί. Σε αγορές που αλλάζουν ταχύτατα, η επιτυχία δεν ανήκει μόνο σε εκείνους που έχουν το καλύτερο σχέδιο, αλλά σε εκείνους που μπορούν να το υλοποιήσουν στον κατάλληλο χρόνο.
Βιβλιογραφία
- Brown, S., & Eisenhardt, K. (1998). Competing on the Edge: Strategy as Structured Chaos. Harvard Business School Press.
- Ries, E. (2011). The Lean Startup. Crown Business.
- Christensen, C. (1997). The Innovator’s Dilemma. Harvard Business Review Press.
- Tushman, M., & O'Reilly, C. (2013). Winning through Innovation. Harvard Business School Press.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου