Κάθε δώδεκα
χρόνια περίπου, τελείται μια επανάσταση στον τομέα της πληροφορικής τεχνολογίας,
η οποία αλλάζει τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τους υπολογιστές. Την δεκαετία του
1960 στην αιχμή της τεχνολογίας βρισκόντουσαν τα τεράστια mainframes, στα μέσα της δεκαετίας του
1970 τα mini computers,
την δεκαετία του 1980 οι προσωπικοί
υπολογιστές, την δεκαετία του 1990 τα κινητά τηλέφωνα και τα Smartphones (Λυπιτάκης Η.; 2000) και
σήμερα το cloud computing
(υπολογιστική νέφους).
Η υπολογιστική
νέφους σήμερα αποτελεί αναδυόμενη περιοχή στον τομέα των ΤΠΕ και ανατρέπει τον
τρόπο που έως τώρα αντιλαμβανόμαστε τα υπολογιστικά συγκροτήματα (υλικό, λογισμικό,
τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός κλπ). Η διαθεσιμότητα και η λήψη υπολογιστικής
ισχύος, τα λειτουργικά συστήματα, οι εφαρμογές λογισμικού, οι αποθηκευτικοί
χώροι των πληροφοριών, η ιδιοκτησία των υπολογιστικών πόρων, ακόμα και ο
φυσικός χώρος φύλαξης όλων των παραπάνω, επαναπροσδιορίζονται κυρίως ως προς
τον τρόπο διαθεσιμότητας και διάθεσης τους.
Η αλματώδη
ανάπτυξη της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια, η ευκολία πρόσβασης στο διαδίκτυο
και η αξιοποίηση των υπηρεσιών του, τόσο από απλούς χρήστες, όσο και από
εταιρίες παροχής ψηφιακών υπηρεσιών έχουν αυξήσει σημαντικά τις ανάγκες σε
τεχνολογικές υποδομές. Η ραγδαία αυτή αύξηση της ζήτησης προκαλεί αύξηση
αναγκών υπολογιστικών πόρων, η προμήθεια των οποίων δημιουργεί κόστη για την
αγορά, την εγκατάσταση τους, την
λειτουργία τους και την συντήρησης τους.
Επιπλέον η
συνεχόμενη ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχει σαν συνέπεια να θεωρούνται πολλά
συστατικά της υποδομής (servers,
routers κλπ) παρωχημένα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Έτσι
χρήζουν αντικατάστασης είτε λόγω ασυμβατότητας με τις πιο πρόσφατες
τεχνολογίες, είτε γιατί οι επιδόσεις τους σε σύγκριση με τα νέα στάνταρντ είναι
ξεπερασμένες.
Ένας παράγοντας
που πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη είναι η συχνότητα / εποχικότητα
χρησιμοποίησης μιας ψηφιακής υπηρεσίας. Υπάρχουν περιπτώσεις (π.χ. εφορία – taxisnet, συστήματα πληρωμών
κλπ) όπου υπάρχει αυξημένη ζήτηση χρήσης σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Η
ικανοποίηση της αυξημένης αυτής εποχικής ζήτησης απαιτεί υποδομές, οι οποίες
όμως υποαπασχολούνται στα διαστήματα μειωμένης ζήτησης.
Συμπερασματικά η
συνεχής ζήτηση πόρων (κεφάλαια, υπολογιστική ισχύς, ενεργειακές απαιτήσεις) σε
σχέση με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι δυνατό να δημιουργεί αρνητικό
αποτέλεσμα (ζημιές).
Ακριβώς αυτή την
αδυναμία έρχεται να καλύψει η υπολογιστική νέφους. Σε γενικές γραμμές θα
μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το «νέφος» αλλάζει τις προοπτικές της
πληροφορικής, επιτρέποντας σε φυσικά πρόσωπα αλλά και σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις,
πρόσβαση σε μια σειρά από υποδομές και ισχυρές εφαρμογές μέσω του διαδικτύου,
οι οποίες μέχρι τώρα ήταν διαθέσιμες μόνο σε μεγάλες επιχειρήσεις και
οργανισμούς. Επιπλέον επιτυγχάνεται ευελιξία ως προς την επεκτασιμότητα και την
προσαρμογή των αντλούμενων πόρων στις ανάγκες του πληροφοριακού συστήματος που καλείται
να εξυπηρετήσει, με δυναμικό τρόπο.
Το νέφος είναι
προσβάσιμο με οποιασδήποτε ψηφιακή συσκευή (laptop, κινητό τηλέφωνο, Smartphone, tablet)
που μπορεί να συνδεθεί στο διαδίκτυο. Δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον
κόσμο, οι οποίοι έχουν πρόσβαση στο internet, χρησιμοποιούν υπηρεσίες του cloud computing, για να δουν
το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τους, να
επισκεφτούν σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, να μοιράσουν και να μοιραστούν
φωτογραφίες, βίντεο και άλλες πολλές υπηρεσίες.
Βιβλιογραφία
Ηλίας Λυπιτάκης; (2000); Εισαγωγή στην επιστήμη
των υπολογιστών; Εκδόσεις: Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο; Πάτρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου